tık taşırmıyorum ;
taşan süt yere ya da ocağa dökülseydi hiçbir işe yaramayacaktı. > O
an gözümün önüne geldi . Yanıma oturmuştu ; gözlerini kocaman açmış
halde sütün kaynamasını izliyordu . Kafasını hafifçe yana yatırmış ,
kuyruğunu sallayan köpek ona yarayacak kazanın gerçekleşmesini
bekliyordu ... O an anladım : Köpeğim sandığımdan önemliymiş,onu çok
sevmişim..." Lou Andreas - Salome ( Sigmund Freud / Sakarlıkların
doğası )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder