14 Kasım 2012 Çarşamba

Robots




Rodney Copperbottom, endüstri devi Bigweld'in tv şovları ve idealleriyle büyür. Düşük gelirli ailesi ona yedek parçalar hariç çok şey katamaz, ancak ona bunlardan daha büyük bir şey verirler: Bir hayal. "İhtiyacı gör ve karşıla.": Rodney'in ilkesidir tıpkı rol modeli olan Bigweld gibi. Babasını ağır iş yükünden kurtarmak için icatlar yapan Rodney, büyük şehre gidip bir mucit olmak için yola çıkar ve macera başlar.

 

Büyük şehir pek beklediği gibi çıkmaz. Eski modellerin yedek parçaları artık bulunmamakta, Bigweld şirketi robotları yeni yükseltmeleri almak için mecbur bırakmaktadır. İşin kötü yanı çoğu robotun bu yükseltmeleri karşılayacak geliri bulunmamakta ve bu durum hurdalığa tek yönlü gidiş biletleri olmaktadır. Bigweld nerededir? Tüm çocukluğunu, hayallerini üzerine kurduğu adam tüm robotlara sırtını mı dönmüştür? Robotlara ihtiyaçları bile olmayan yükseltmeler için piyasayı yeniden düzenlemek doğru mu? Rodney bu keşmekeşin içine düşmüştür bir kere... İhtiyacı görür ve karşılamaya çalışır.

 

Film göndermelerini çok etkili kullanmış, Sinatra'nın New York, New York'u, "Singing in the Rain " uyarlaması, robot dansı gibi incelikli detaylarla süslemiş. Komedi unsurları çoğu zaman robotların zarar görmez olma özelliği üzerinden kurulmuş, el sıkışılırken kopan kollar gibi... ya da uyumsuz parçalarla. Örneğin erkek bir robotun etek içeren alt takım giymesi gibi. Kelime oyunları o kadar ince ki hayranlık duymamak elde değil, komedinin en güçlü yanı o bu filmde.
  

O kadar ciddi eleştirileri var ki... Robotlara ihtiyaçları bile olmayan parçaların medya desteğiyle pazarlanması, eski yedek parçaların çok ciddi sonuçlara neden olacağı bilindiği halde üretim ve satışlarının durdurulması, ağır çalışma şartları ve işçi haklarının olmaması bile esprili bir dilde aktarılmış. "Yeni" olabilecekken neden "Siz" olasınız? Bireyselliğe ve konformizme değinen kurgu, acımasız yeni yönetimi yırtıcılarla ilişkilendirebilmemiz için Ratchet  karakterinin  ?saç? ( robotlar için ne geçerliyse ) modelini bir köpekbalığının yüzgeci olarak aktarmış. Baskıcı annesi yüzünden kendisi olamayan karakterin eline güç geçince tüm toplumu kendi varoluş düzlemine çekmeye, bir başkası olmaya zorlaması ise muhteşem bir motif...

 

Ses oyuncularının çoğu gerçekten çok başarılı ama aralarında açık ara tüm komedi yükünü rahatlıkla sırtlayan Robin Williams ( Fender ), en çok alkış alması gerekeni. Piper rolünde Amanda Bynes, Bigweld olarak Mel Brooks, Aunt Fanny rolünde Jennifer Coolidge, Rodney rolünde Ewan McGregor ve Ratchet rolünde Greg Kinnear gerçekten dublajın, ses aktörlüğünün nasıl yapılması gerektiğini çok güzel gösteriyorlar. Esprili, akıcı ve çok katmanlı olan bu animasyon keyifli bir seyir sunuyor.

 

Rodney, Piper, Cappy, Fender, Ratchet, Bigweld, Aunt Fanny... ve daha niceleri bu dişliler, yaylar ve yağla dolu maceraya sizi davet ediyor. Acele edin "Robot Şehri Ekspresi" kalkıyor... Başka incelemelerde görüşmek üzere.

"You can shine no matter what you are made of ..." Mr. Bigweld






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder